سبک اسناد و رفتارهای پرخطر: نقش واسطه‌ای راهبردهای مقابله در شرایط تنش‌زا

روانشناسان به ­صورت گسترده برای شناسایی عوامل پیش­بینی­کننده رفتارهای پرخطر تلاش می­کنند. یکی از مهم­ترین عوامل مؤثر بر رفتارهای پرخطر، سبک­های اسنادی افراد است. پژوهش­های اندکی به نقش متغیرهای واسطه­­ای در این ارتباط پرداخته­اند. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی به منظور بررسی تأثیر سبک اسنادی با نقش واسطه­ای سبک­های مقابله بر رفتارهای پرخطر انجام شد. بدین منظور 206 نفر (120 دختر و 86 پسر) از دانشجویان دانشگاه تهران با روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها پرسش­نامه­ بررسی رفتارهای پرخطر جوانان (YRBSQ، مرکز کنترل بیماری­های آمریکا، 1989)، پرسش­نامه سبک اسنادی (ASQ، پترسون و همکاران، 1982) و سیاهه مقابله در شرایط تنش­زا (CISS، اندلر و پارکر، 1990) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاکی از اثر مستقیم سبک اسناد با راهبرد مسئله­مدار، هیجان­مدار و رفتارهای پرخطر و اثر غیر مستقیم سبک اسناد با رفتارهای پرخطر از طریق راهبرد مسئله­مدار بود. همچنین، راهبردهای مسئله­مدار و اجتنابی اثر مستقیم بر رفتارهای پرخطر نشان دادند. بنابراین، نقش واسطه­ای سبک­های مقابله در رابطه میان سبک اسنادی و رفتارهای پرخطر تأیید شد. در نهایت، مدل برازش مناسبی با داده­ها داشت.